محقق این تحقیق، «کن کوباپاشی» اظهار امیدواری کرد ماده موم مانند موجب بهبود مو و کاهش التهاب‌های ناشی از تاثیرات کراتینوسیت و پرولیفراتیو می شود.

خواص ضد التهابی این موم به دلیل وجود مواد صمغ مانندی است که زنبور عسل برای اتصال سوراخ‌های کندو استفاده می‌کند و کشف جدیدی نیست.

مردم باستان از موم برای التیام زخم‌ها استفاده می‌کردند و در حال حاضر برای درمان سوختگی، جوش صورت و درمان تومورها استفاده می‌شود، اما تاکنون به عنوان ابزاری برای جنگ با ریزش مو به کار برده نشده است.

موم خاصیت ضد التهاب، ضد تومور و تاثیرات مفید بسیاری بر سلامت بدن دارد.

برای رشد طبیعی موها نیازمند سلول‌های مخاطی بدون التهاب هستیم و موم موجب رشد سلول‌های کراتینوسیت از ترکیبات مهم در رشد موها می‌شود.

محققان این تحقیق تاثیر موم را بر موهای تراشیده شده موش‌ها به دلیل تحریک افزایش کراتینوسیت و رشد سریع موها مشاهده کردند.

البته این نتایج به این معنی نیست که اگر فردی به کچلی مبتلا شد به سر خود عسل بمالد بلکه ریزش مو بخصوص در مردان به دلیل وجود میزان مختلف تستوسترون در مراحل زندگی است و ریزش موی آنان به دلیل التهاب نیست.

نتایج این تحقیق در نشریه کشاورزی و شیمی مواد غذایی منتشر شده است.